گزارش‌ها حاکیست ۲۸ هزار نفر در منبر آنلاین حسن آقامیری که به طور زنده در اینستاگرام پخش می‌شد شرکت کردند. سید حسن آقامیری خوانساری، یکی از روحانیون متولد بعد از انقلاب است که به دلیل سخنرانی‌های پرحاشیه به زندان محکوم شده‌بود و دراواخر سال ۱۳۹۷ به حکم دادگاه ویژه روحانیت، خلع لباس شد. مخالفنش، او را «روحانی تلگرامی» نامیده‌اند و او را به‌عنوان یک «آخوند منحرف» می شناسند و از همین رو کمتر توجهی به نفوذ و محبوبیت وی دارند.
برغم اینکه سخنان آقامیری از عمق فقهی و کلامی لازم برخوردار نیست ولی سخنرانی‌های وی همچنان طرفداران بسیار زیادی دارد و حرف هایش برای گروهی از هموطنانمان که با تفسیرهای رایج از دین و شریعت همدلی ندارند جذابیت پیدا کرده است. سوال اینجاست که چرا تنها کسی همچون آقامیری سخنگوی این قشر از مردم کشورمان شده و دیگر روحانیون نتوانستند در جذب گروه های دور مانده از دین موفق باشند؟
شایان ذکر است که چهار سال پیش مجله «همشهری جوان»، آقامیری را به عنوان «روحانی سال» انتخاب کرده بود و در مصاحبه‌ای که با وی انجام داده‌بود، در باره‌اش نوشت که او یکی از روحانیونی است که از راه جوانانه فضای مجازی سری بین سرها پیداکرد و بین قشر خاصی از جوانان محبوب شد. البته شکی نیست که استفاده آقامیری از فضای مجازی تاثیر قابل توجهی در محبوبیت وی داشته ولی آیا محتوای سخنرانی‌های وی که بر تساهل و تسامح تکیه دارد، در محبوبیت وی موثر نبوده است؟ آیا این موفقیت می‌تواند نکاتی را به روحانیون سنتی تر بیاموزد تا در راستای کاهش شکاف ایجاد شده میان روحانیت و مردم گام بردارند؟