بعضی وقت‌ها کسی صدقه‌ای می‌دهد دیگر نمی‌تواند خودش را نگه دارد. هر جا که نشسته می‌گوید. صدقه را راحت داده ولی این‌که حفظ کند و کسی نفهمد را نمی‌تواند. در روایت دارد که مثل گُل می‌ماند. وقتی گل را مدام بو کنند از بین می‌رود. کار خیر انجام دادید نگویید. گفتنش جز ضرر معنوی برای شما نتیجه‌ای ندارد.