روحانیت ما بیش از آنکه به احکام و مسائل علمی دین محتاج باشد به روش مواجهه با مردم نیاز دارد؛ آنچه که از آن به «مردمداری» تعبیر می شود. مردمداری به این نیست که تابع مردم شویم؛ بلکه به این است که درک صحیحی از فضای مردم پیدا کنیم.
مردم سالاری دینی تنها با ارتباط نزدیک تر میان مردم و روحانیت صیانت می شود