مهم اینکه توجه داشتیم که راهحل مشکلات چیست و دولت چقدر «اختیار» دارد؟ دولت در سیاست خارجی چقدر اختیار دارد؟ اوباما رئیس جمهوری امریکا ۱۹ بار از من تقاضای ملاقات کرد؟ ولی دولت اختیار پاسخش را نداشت.
متن منبع
سکوت مرموز رقبای ترامپ، معمای لاریجانی و یارانش، نفوذیها در پرونده کرسنت، درآمد وکلا از شایعه تا واقعیت، پشت پرده سیاست نفتی آمریکا علیه ایران، سفر نامتعارف پمپئو به کرملین، تکدی گری با زیان ساختگی!، خیز اصولگرایان برای ۱۴۰۰، امنیتی از جنس قانون برای زنان، توقف مقطعی موج گرانی در بازار مسکن، چرا برجام نمیتواند از خودش محافظت کند؟! و وفور اجناس در بازار؛ گران نخرید از مواردی است که موضوع گزارشهای خبری و تحلیلی روزنامههای امروز شده است.
به گزارش «تابناک»؛ روزنامههای امروز دوشنبه ۲۳ اردیبهشت ماه در حالی چاپ و منتشر شد که انفجار نفتکشهای امارات در بندر الفجیره، گلایههای روحانی از حدود اختیارات رئیس جمهور پس از ۶ سال، دلایل کم اهمیت دادن رسانهها و سلبریتیها به سوختن بازار بزرگ تبریز، تحلیلهایی از آرایش سیاسی نیروهای اصلاح طلب و اصولگرا در انتخابات بعدی، زورآزمایی در سوچی و سفر ترامپ به روسیه و تیترهایی مرتبط با گفت و گوی ملی و دیدار رئیس جمهور با فعالان سیاسی گروههای مختلف در صفحات نخست روزنامههای امروز برجسته شده اند.
سید محمد بحرینیان در سرمقاله امروز روزنامه رسالت با عنوان ناو لینکلن با مأموریت هالیوودی نوشت: در عالم سیاست و وزن کشی نظامبین الملل، ترس از قدرت، بیش از خود قدرت موثر است. آن چه موجب واهمه بسیاری از کشورها از دولت آمریکاست، بیش از آن که قدرت نظامی باشد، هژمونی سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و رسانهای است. مگر دولت آمریکا چقدر واقعا قدرت دارد که حداقل در همین منطقه غرب آسیا، سران بیش از ۱۰ کشور، تمام سیاست هایشان را با دولت آمریکا تنظیم و به اصطلاح ساعت هایشان را به وقت واشنگتن هماهنگ میکنند. کافیست تاریخ جنگهای آمریکا را از نظر بگذرانیم. در ۲۰ سال گذشته، دو حمله به عراق و افغانستان در سالهای ۲۰۰۳ و ۲۰۰۱، به وضوح نشانگر آن است که آمریکا در حمله نظامی، فقط به سمت لقمههای آسان میرود، اگرچه همینها هم هنوز و بعد از دو دهه، در گلویش مانده اند. جنگهای دیگر آمریکا هم به وضوح نشان میدهد که آمریکا، تا وقتی از «پیروزی آسان» اطمینان نیابد، هیچ جنگی را شروع نمیکند.
نمایندگان رئیس جمهور و سیاستمداران ناکارامد همیشه از عدم اختیارات خود می گویند. این گونه بنظر می رسد مردم هیچ اهمیتی به این موارد نمی دهند! ما به مقامات و قانونگذاران کارآمد نیاز داریم! چرا دولتها همیشه…البته غیر از خاتمی … در دوره دوم ریاست جمهوریشان هیچ اختیاری ندارند ولی در دوره اول برای پیروزی در دوره دوم همه کاره اند و هر قولی را به مردم می دهند؟؟؟ انگار خداوند در روی زمین هستند … آقای روحانی اگر اختیار نداری پس چه کار می کنی؟!؟!
پس در این دولت بی اختیار را باید بست و فاتحه اش رو خوند.