این جانب شخصاً با دوچرخه سواری بانوان موافقم زیرا در شرع دلیلی که بانوان را از دوچرخه سواری منع کند نیافتم.
متن منبع
سؤالات در باره دوچرخه سواری بانوان و جوابهای آیت الله احمد عابدینی
به نام خدای مهربان
با سلام و تحیت
جواب سؤال۱. این جانب شخصاً با دوچرخه سواری بانوان موافقم زیرا در شرع دلیلی که بانوان را از دوچرخه سواری منع کند نیافتم و از نظر اجتماعی فواید فراوانی دارد، و تفاوتی در اینگونه موارد میان خانمها و آقایان ندیدم بنابراین اگر برای مردان جایز است که دوچرخه سوار شوند برای بانوان نیز جایز است؛ به ویژه در زمان ما که باید گفت دوچرخه سواری باید کاری مثبت تلقی شود و به آن تشویق شود و زیرساختهای آن مهیا شود زیرا اولاً تردد همیشگی با ماشین سواری موجب آلودگی هوا و هدر رفت انرژی میشود؛ ثانیاً در زمانهای گذشته، افراد اعم از زن و مرد کار بدنی میکردند و انرژی آنان تخلیه میشد ولی امروزه بیشتر کارها به وسیله ماشین انجام میشود و نیروهای بدن در آن باقی میماند و اگر تخلیه نشود مشکلات فراوانی برای فرد و جامعه به وجود میآورد. ثالثاً افراد بسیاری امروزه دچار انواع بیماریهای جسمی، روانی هستند و ورزشهای بدنی از جمله دوچرخه سواری میتواند تا حد زیادی برای سلامت جامعه مفید باشد. متخصصان باید موضوع را از تمامی ابعاد بررسی کنند، زیرا فقه فی نفسه در این مسأله نظری ندارد و اگر بخواهد نظر دهد با توجه به فواید و زیانهای آن است.
جواب سؤال ۲. همانگونه که در پاسخ سؤال اول اجمالاً بیان شد، در فقه هیچ دلیلی برای حرمت دوچرخه سواری خانمها وجود ندارد، زیرا در زمانهای سابق دوچرخه وجود نداشته است تا شرع حکمی بر آن بار کند. آنچه بوده الاغ، شتر، اسب و… بوده که زنان و مردان، هر دو بر آنها سوار میشده و از آنها بهره میبردند. بله افراد ثروتمند در سفرهای طولانی روی شتر، کجاوهای میبستند تا زنان در آسایش باشند و در آفتاب داغ نسوزند و افراد کم بضاعت با پوشش، از سوختگی بدن جلوگیری میکردند.