آیا دولتمردان همه مشکلات ارزی، تورم جامعه و اقتصاد مردم را حل کرده اند که امروز سنگ دوچرخه سواری بانوان را به سینه می زنند.

واقعا باید از مردم به دلیل اشتباهاتی که کردیم عذرخواهی کنیم و مسئولیت این خطاها را برعهده بگیریم… این همه حوادث و اختلاسها در جامعه به وجود امده است که باعث خجالت و شرمندگی است.

رئیس‌جمهور باید توضیح دهد اگر اختیار لازم را نداشته چرا وعده حل مشکلات کشور را در ۱۰۰ روز داده است.

لشکری که شعارش صلح و سازش باشد، پیروز میدان نمی شود.

این جانب شخصاً با دوچرخه سواری بانوان موافقم زیرا در شرع دلیلی که بانوان را از دوچرخه سواری منع کند نیافتم.

گره زدن همه مشکلات با تحریم غلط است، با مدیریت، نظارت و همچنین مصرف صحیح کالاها می‌توان بخشی از مشکلات راحل کرد.

در سیل اخیر شاهد بودیم که جمع زیادی از هم‌وطنان ما متضرر و متحمل خسارت شدند و اگر بجای قوه قضائیه بودم تمامی مسئولان خاطی در این حوزه را پای میز محاکمه می‌آوردم.

تولید مبدل به فرهنگ ایران نشده است، فرهنگ ملی و اسلامی ما باید فرهنگ تولید دانش‌بنیان باشد.

امروز نباید همه امور کشور را متوجه رهبر معظم انقلاب کنیم، ما رهبری را تأیید کرده و از ایشان پشتیبانی می‌کنیم، ایشان شخصیت بسیار بزرگواری هستند و ما باید بدانیم همه امور مملکت تحت اختیارشان نیست و ما نیز باید حامی و پشتیبان ایشان باشیم.

مهم اینکه توجه داشتیم که راه‌حل مشکلات چیست و دولت چقدر «اختیار» دارد؟ دولت در سیاست خارجی چقدر اختیار دارد؟ اوباما رئیس جمهوری امریکا ۱۹ بار از من تقاضای ملاقات کرد؟ ولی دولت اختیار پاسخش را نداشت.

من در زمان جنگ تحمیلی هم مسئولیت داشتم، ولی مشکلات کنونی کشور با آن زمان قابل مقایسه نیست، زیرا در زمان جنگ ما مشکل مراودات بانکی با جهان نداشتیم و با مشکلی در فروش نفت به دنیا روبه‌رو نبودیم. ولی الان هر دو مشکل دست و پای اقتصاد کشور را بسته است. ما در شرایط یک جنگ تمام‌عیار هستیم.

برای برون رفت از وضعیت فعلی، سه راه پیش روی ماست: جنگ، مذاکره، اقتصاد مقاومتی ومتکی به درون. گزینه مطلوب ومورد حمایت رهبری، سومی است. اما ترامپ وجریان واداده داخلی، هیچکدام دنبال جنگ نیستند. اقتصاد مقاومتی را هم آنها نمیخواهند واینها نمی‌توانند. بنابراین هردو دنبال مذاکره اند.