بایگانی برچسب ها: مردم و روحانیت
برچسب مردم و روحانیت
مقام معظم رهبری پس از تحرکات اخیر در منطقه فرمودند که «نه جنگ خواهد شد و نه مذاکره.» اکنون با توجه به حساسیت و مخاطرات امنیتی موجود، همه آحاد جامعه باید تمام تلاش خود را بکنند تا شرایط از کنترل خارج نشود و توطئه های دشمنان انقلاب، اسلام و ایران عملی نشوند. در این میان جامعه روحانیت مسئولیت بسیار ویژه و خطیری دارد تا با بهره گیری از رهنمودهای قرآنی و روایی، درک بهتری از گزینه های موجود و راه های خروج از بحران های احتمالی و رهایی از شیطنتهای دشمنان را ارائه دهند.
سایت مردم و روحانیت کوشیده تا درمقاطع مختلف و بر اساس نظرسنجی های عمومی و خصوصی انجام شده، ارزیابی‌هایی را در خصوص دیدگاه‌های مردم نسبت به مواضع روحانیون در مسائل مختلف ارائه دهد. یکی از دغدغه های مردم از زمان خروج آمریکا از برجام و اعمال فزاینده تحریم‌ها، برون رفت از این بحران و بازگشت آرامش به جامعه بوده است. طبیعی است که وضعیت معیشتی مردم در اولویت کار مسئولان قرار دارد، اما این روزها نگرانی ها با مباحثات احتمال بروز درگیری نظامی وجهه دیگری به خود گرفته است. نقش روحانیت در این مقطع حساس چه باید باشد؟ آیا جامعه روحانیت، بلندگوی مطالبات مردمی خواهد بود یا بلندگوی جناح‌های سیاسی که لزوماً مصالح نظام یا منافع ملی را در درجه اول اولویت‌های خود ندارند و منافع جناحیشان را به آن ترجیح می دهند؟
لااقل در آرایش جنگی محکم بایستید؛ غنی سازی ۲۰ درصد و آب سنگین اراک را راه بیندازید؛ با قدرت وارد شوید و بدانید که مردم هم پشت سر شما هستند.
منطق اسلام اینگونه است که حجت را بر همگان تمام می کند و پس از اتمام حجت اختیار شکرگزاری و یا کفر ورزیدن را در اختیار خود مردم قرار می دهد؛ هنگامی که حجت تمام شد، همگان در انتخاب دین خود آزادند، اما حکومت باید ازآنِ اسلام باشد؛ غیر مسلمانان در ذمه اسلام هستند و امنیتشان را سربازان اسلام تأمین می کنند.
ضمن تبریک فرا رسیدن ماه مبارک رمضان و التماس دعا از همه هم میهنان مسلمان، باید خاطر نشان کرد که حضور بیش از پیش مردم در مساجد، در این ایام مبارک، نقش روحانیان را بیشتر از هر زمانی حائز اهمیت کرده است. مرحوم آیت الله العظمی بروجردی (رحمت الله علیه) این تعبیر را داشتند: «روحانیت در میان مردم مثل ماهی در میان آب هست. ما با مردم اعتبار داریم؛ اگر مردم نباشند ما چیزی نیستیم؛ ما جدای از مردم قیمتی نداریم؛ ما در کنار مردم اعتبار داریم.»
در آغاز ماه مبارک رمضان هستیم که ماه عبادت و ایمان است، ماه همدردی با فقرا و نزدیکی به معرفت انسانی. و این دورانیست برای فیض بردن از رحمت های الهی. در ماه رمضان سایت «مردم و روحانیت» افتخار دارد که همچون گذشته، مهمترین موضوعات و مشکلات مردم را پوشش دهد. متأسفانه در دو هفته اول اردیبهشت ماه موضوعاتی که بیشتر دقت مردم را جلب کرد مربوط به اتفاقات ناخوشایند بود.
در مورد احکام شرعی مرتبط با ربا و بهره و سود و تاثیرات این احکام بر روی نظام بانکداری جمهوری اسلامی ایران، بحث و حدیث های بسیاری در جریان بوده و هست. پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، ایران پیشگام اجرای احکام شرعی اسلام در نظام بانکی کشور و متعاقباً دیگر ممالک اسلامی شد. اصولاً، اسلام «ربا» را تحریم میکند و دلیل اصلی آن سودی است که داین از مالش به‌طریق استثمار گونه ای از مدیون دریافت میکند.
بحث تقابل با غرب در ایران، از دیر زمان، معمولاً از میان سه طیف کاملاً مختلف نشأت میگرفت و در بین ملیون، مذهبیون و مارکسیست ها بحث شناخت و مقابله با غرب پر رنگتر بوده است. یکی از معدود نقاط مشترک موجود بین این سه طیف (ملیون، مذهبیون و مارکسیست ها) غرب ستیزیشان بود و آنها هیچ سنخیت چندانی با هم نداشتند.
هنگامی که به تاریخچه حوزه ها و نهادهای آموزشی اسلامی و بخصوص حوزه های شیعه نگاه میکنیم بیشتر به عزمت و شکوه سنت فرهنگی و آموزشی شیعیان و نیز نقش روحانیون در شکل گیری جریان های فرهنگی و سیاسی پی میبریم. به حمدالله این رویه تاریخی، شکلی پیوسته داشته و این حیات فرهنگی و اجتماعی حوزه و روحانیت در دوران معاصر نیز ساری و جاری بوده است. البته این موضوع نباید ما را از نگاهی انتقادی نسبت به وضعیت حوزه ها و مراکز آموزشی مذهبی باز دارد و ما در این مختصر قصد داریم با یک نگاه تاریخی، به موضع تغییر و جابجای جایگاه سنتی حوزه و روحانیون در جامعه بپردازیم.
در هفته های گذشته و بدنبال بارش های سراسری و متعاقباً سیل های ویرانگری که گریبانگیر بسیاری از شهروندان در مناطق مختلف کشور شده بودند، شاهد نمایش پررنگی از حضور «طلاب جهادی» در این مناطق و اقدامات کمک رسانی ایشان بودیم. وبسایت های مربوطه، اینستاگرم، تلگرام و ما بقی شبکه های اجتماعی هم این تلاش ها را انعکاس دادند. این پوشش های خبری از سویی نمایانگر تلاش های صادقانه جامعه روحانیت بود ولی از سوی دیگر در برخی از موارد بیش از حد جنبه تبلیغاتی به خود گرفت.
